Марфалагічная інтэрферэнцыя

⇐ ПредыдущаяСтр 4 из 15Следующая ⇒

Марфалагічныя асаблівасці беларускай мовы			Рускія адпаведнікі
*Назоўнік*
1	Род некаторых назоўнікаў у беларускай і рускай мовах можа не супадаць	таполя, гусь – ж. р.	тополь, гусь – м.р.
		сцябло – н. р.	стебель – м. р.
		капыт – м. р.	копыто – ср. р.
		сабака – м. р.	собака – ж. р.
		боль, жаль, шынель, медаль, насып, накіп, стэп, пыл, палын, цень – м. р.	усе – ж. р.
2	З-за адрозненняў у родзе не супадае і скланенне	палын, пыл скланяюцца як стол, лес (II скл.)	полынь, пыль – як сеть, соль (III скл.)
3	Некаторыя назоўнікі адрозніваюцца лікам	чарніла (сіняе), бяліла (добрае) – адз. л.; дзверы (новыя), крупы (аўсяныя) – мн. л.	чернила (синие), белила (хорошие) – мн. ч.; дверь (новая), крупа (овсяная) – ед. ч.
4	Канчаткі назоўнікаў -а (-я), -у (-ю) ў родным склоне	Залежаць ад роду, адушаўлёнасці і канкрэтнага лексічнага значэння	Толькі *-а (-я)*
Марфалагічныя асаблівасці беларускай мовы			Рускія адпаведнікі
5	Асабовыя назоўнікі мужчынскага роду I скланення могуць мець формы II скланення	бацька, ваявода – бацьку, ваяводу – бацькам, ваяводам	батька, воевода – батьке, воеводе – батькой, воеводой
6	Гістарычнае чаргаванне канцавых зычных асновы г//з, к//ц, х//с у давальным і месным склонах	дуга – на дузе, страха – на страсе	Адсутнасць чаргавання
7	Варыянтныя формы назоўнікаў у творным склоне множнага ліку	вачыма, дзвярыма	Адсутнасць такіх форм
8	Ужыванне клічнай формы	браце, дружа, чалавеча	Адсутнасць такіх форм

Прыметнік

Выразна звужанае, абмежаванае ўжыванне кароткіх прыметнікаў, выцесненых поўнымі формамі

разумны, добры

умный – умён,

добрый – добр

Прыналежныя прыметнікі

ва ўскосных склонах маюць канчаткі поўных прыметнікаў

жаночага, жаночаму; бацькавага

Ужываюцца

кароткія формы:

отцова, отцову

Прыметнікі вышэйшай ступені параўнання маюць суфіксы

-эйш- (-ейш-), -ш-

разумнейшы, даражэйшы, лепшы

умнее,

дороже,

лучше

Прыметнікі найвышэйшай ступені параўнання ўтвараюцца толькі аналітычна

разумнейшы за ўсіх, самы дарагі

Такія прыметнікі маюць суфіксы -эйш- (-ейш-),

-ш-: умнейший, лучший

Прыметнікі мужчынскага

і ніякага роду, а таксама дзеепрыметнікі і парадкавыя лічэбнікі ў творным і месным склонах адзіночнага ліку

маюць канчаткі -ім (-ым)

з летнім, у летнім; з добрым, у добрым

с летн и м,

на летнем;

с добрым,

на добром

Лічэбнік

Лічэбнік два, дзве

захоўвае родавае адрозненне

ва ўсіх склонах

два – дзве,

двух – дзвюх,

двум – дзвюм,

два – дзве,

двума – дзвюма,

аб двух – аб дзвюх

(Толькі ў назоўным і вінавальным склонах) два – две, двух, двум, два – две, двумя, о двух

Займеннік

Займеннікі я, ты,

зваротны сябе

ў родным склоне

маюць канчатак -е

мяне,

цябе,

сябе

меня,

тебя,

себя

Марфалагічныя асаблівасці беларускай мовы

Рускія адпаведнікі

Дзеяслоў і яго формы

⇐ Предыдущая 1 2 345 6 7 8 9 10 Следующая ⇒

Последнее изменение этой страницы: 2019-03-31; Просмотров: 565; Нарушение авторского права страницы